Penvissen op karper met een centerpin reel. (Gepubliceerd op www.centerpinvissen.nl)

Door een chronisch gebrek aan stromend water in mijn woonomgeving ben ik helaas niet in de positie om mijn centerpin reel regelmatig te gebruiken voor het doel waar hij oorspronkelijk voor bedoeld is. Het trotten met een dobber op barbeel of andere typische bewoners van stromend water. Het vissen met een centerpin reel spreekt mij hoe dan ook enorm aan. En omdat er in mijn omgeving wel degelijk mooi viswater is, maar dan in de vorm van sloten en weteringen, besloot ik een paar jaar geleden om het eens met een pennetje op karper te gaan proberen. Nu vraagt u zich af waarom met een centerpin reel en niet met een normale werpmolen. Het werpen met een normale werpmolen is zeker eenvoudiger dan met een centerpin reel, dat staat buiten kijf. Maar omdat het op deze kleine wateren niet nodig is om grote afstanden te werpen en de visserij meestal maar op enkele meters uit de kant plaatsvindt, weegt het werpgemak van een normale werpmolen niet op tegen het drilgenot van een centerpin reel.

De visserij vindt meestal slechts enkele meters uit de kant plaats.

Ook ben ik van mening dat tijdens de dril een centerpin in het voordeel is, doordat je de vis met je hand afremt. Daardoor voel je precies wat de vis doet, en kunt daar onmiddellijk op inhaken. Dat geeft ook iets extra’s aan het vissen. De eerste keer dat ik met een reel een karper haakte, schoot de adrenaline door mijn lijf. En dat heb ik nog steeds moet ik bekennen, zeker wanneer het een serieuzere vis betreft. Het materiaal dat ik gebruik op mijn thuiswateren, zal volgens de kenners waarschijnlijk veel te licht genoemd worden. Ik ondervind er het ultieme visgenot van. Zo gebruik ik als hengel de zogenaamde ‘specimen float’ van het merk JW Young&sons. Deze hengel is 3,90m lang. Voor de omstandigheden waar ik in vis ideaal. De hengel is heerlijk soepel, maar heeft toch een redelijke ruggengraat. In combinatie met mijn Okuma Kennet of Youngs’Ray walton centerpin reel vormt het de perfecte combo. Verder gebruik ik een nylon lijn van 0,22mm. Dit lijkt dun voor karper, maar als je voorzichtig drilt is het zeker te doen. Ik heb nog nooit een vis verspeeld door lijnbreuk. Ik gebruik nylon omdat er een redelijke rek in zit. Daardoor worden de klappen onder de kant samen met de hengel opgevangen. Nu heb je alleen nog wat karperpennetjes, knijplood, rubberen stuitjes en haken in de maat 8 of 10 nodig en het vissen kan beginnen. Ik ben een jaar geleden begonnen met een maken van mijn eigen pennetjes. Dit is niet alleen een zeer leuke bezigheid, ook is de voldoening om met een zelfgemaakte dobber een vis te vangen nog groter dan dat het met een gekocht exemplaar is. Vergelijk het maar met een vliegvisser die zijn eigen vliegen bindt.

Zelfgemaakte karperpennetjes.

De montage voor het penvissen is simpel. Nadat ik de lijn door de ogen van de hengel heb gehaald, schuif ik een rubber stuitje op de lijn. Nu kan de pen op de lijn geschoven worden. Ik gebruik echter meestal een adapter waardoor het verwisselen van de pen in een handomdraai gebeurd is. Dit is zeker gemakkelijk bij wisselende omstandigheden (wind, stroming). Onder het pennetje monteer ik 1 á 2 knijploodjes, afhankelijk van de gebruikte pen. Ik gebruik eigenlijk alleen maar pennetjes met een drijfvermogen van tussen de één en twee gram. Dat voldoet eigenlijk altijd. Het liefst vis ik zo licht mogelijk maar dat is niet altijd mogelijk. Wanneer het lood is gemonteerd, knoop ik de haak aan de lijn. Bij deze visserij maak ik nooit gebruik van onderlijnen, daardoor kan ik op elke gewenste diepte vissen, en is het alleen een kwestie van de dobber naar boven of beneden te verschuiven mocht je op een dieper of ondieper stuk aangekomen zijn. Ik monteer ook nog een knijploodje op zo’n 15 centimeter van de haak om het geheel stil op de bodem te laten liggen. Ik zet de pen altijd op overdiepte, daardoor voelt de vis bij een aanbeet niet direct weerstand waardoor hij minder argwaan krijgt. Na het optuigen van de hengel kan het daadwerkelijke vissen beginnen. Het is belangrijk om te letten op tekenen van aanwezigheid van karper. Deze tekenen kunnen bestaan uit bellenplakkaten, onnatuurlijk bewegend riet, staarten die boven water komen enz. enz. Wanneer er geen duidelijke aanwijzingen zijn dat er karper aanwezig is, dan begin ik met het maken van wat voerplekjes op veelbelovende plekken. Dit kan bijvoorbeeld bij duikers zijn, maar ook bij sluisjes, bruggetjes, rietkragen, leliebedden, bochten of kruisingen van sloten.

Een absolute hotspot waar vrijwel zeker karper in de buurt zal zitten.

Ik voer altijd met een mix van gekiemde hennep en zoete maïs. Net als barbeel is de karper gek op hennep, en blijven ze vaak erg lang op een vloerplekje hangen om er zeker van te zijn dat ze geen hennep over het hoofd hebben gezien. Wanneer ik een paar voerplekjes gemaakt heb, ga ik terug naar waar ik begonnen ben, en ga ik plekje voor plekje afvissen. Naar gelang de tekenen van activiteit blijf ik dan langer of korter op een plekje hangen. Wanneer je echter al zonder voor te voeren karper gespot hebt, kun je voorzichtig je met maïs beaasde haak in de vermoedelijke zwembaan van de vis laten zakken. Het is beter om nu niet bij te voeren omdat dit de vis onnodig af kan schrikken. Wanneer de karper het aas opmerkt, zal hij het in negen van de tien gevallen uiteindelijk ook pakken. Maar hier kan wel een zenuwslopend proces aan vooraf gaan. Er zijn dagen dat ze het zonder enige aarzeling pakken, maar er zijn ook dagen dat ze er eerst meerdere keren aan ‘proeven’ voordat ze het uiteindelijk durven in te nemen. Vooral de grotere exemplaren kunnen zeer wantrouwend reageren. Maar aangezien de vissen op mijn thuiswater zelden of nooit gevangen zijn, gaan ze vaak uiteindelijk toch overstag. En wanneer ze het aas eenmaal gepakt hebben, kan het spektakel beginnen. Na het zetten van de haak ontploft de sloot meestal. En gaat de vis van links naar rechts en probeert hij alle mogelijke obstakels op te zoeken. Wanneer je echter probeert om mee te lopen met de vis, zul je merken dat je de uitvallen vaak redelijk kunt pareren. Het gangbare formaat wat ik vang ligt zo tussen de 50 en 70 centimeter. Het zijn daardoor geen monsters maar op het lichte materiaal geven ze echte topsport. Dit jaar heb ik ook mijn PR naar boven bij mogen stellen naar 88 centimeter. Met die vis ben ik een dik half uur bezig geweest, en hij liet mij de gehele sloot zien, ik moest zeker 150 meter met de vis meelopen voor ik hem uiteindelijk kon landen. Ik was daarna wel zo blij als een klein kind.

 Ook dit soort vissen behoren tot de mogelijkheden al zullen ze zeker niet de hoofdmoot vormen.

Het moge duidelijk zijn. Ook zonder stromend water in de buurt kun je wel degelijk profijt en plezier halen uit het gebruik van een centerpin reel. En het is zeker eens aan te raden om op deze manier gebruik te maken van ons geliefde stukje sportvissertechniek.