Tegenvallende Zondag (17-04-2011)

Afgelopen zondag ben ik voor nog maar de tweede keer dit jaar erop uit getrokken om de karper achter de schubben te zitten. En wel op mijn favoriete manier, namelijk met pen en centerpin reel. De planning was om 's ochtends vroeg erop uit te trekken. Echter doordat ik afgelopen zaterdag jarig ben geweest. En dat uiteindelijk toch vrij gezellig was geworden, moest ik door een lichte kater mijn schema aanpassen. Daardoor arriveerde ik pas aan het begin van de middag aan het water. Nadat ik mijn hengel had opgetuigd, ben ik heel voorzichtig langs het water gaan sluipen op zoek naar actieve karper. Deze was helaas niet te vinden. Tijdens mijn eerste sessie had ik al ervaren dat ze op dit water nog niet bepaald 'los' zijn. En heb ik toen met geluk een vals gehaakt schubkarpertje mogen landen van zo'n 50 centimeter. Dit was vorig jaar wel anders toen waren dagen met 5 vissen op een dag rond deze tijd geen uitzondering. Wellicht is het water nog aan de koude kant. Maar dat zal met het huidige weer ook zo opgelost zijn. Doordat er geen actieve karper te bespeuren was, ben ik maar begonnen bij een meestal succesvolle stek rond deze tijd. Deze stek ligt langs een provenciale die over het water heen loopt. Daardoor is er een mooie brug waar de karper graag onder ligt en zich niet lijkt te storen aan het verkeer wat erover heen komt. Jammer genoeg viel het niet mee om mijn aas op 1 plek te houden, door de stroming en het vele drijfvuil wat aan de lijn bleef hangen. En na een uurtje geen actie te hebben gehad, besloot ik om de weg over te steken en het aan de andere kant te gaan proberen.

Eerste stek zonder succes.

Toen ik aan de andere kant van de weg was aangekomen. Was er ook hier in het begin weinig actie waar te nemen. Toch maar even wat maiskorrels voor een duikertje gevoerd. En hier mijn pennetje laten zakken. Na een minuut of 10 zag ik toch wat aasbelletjes op deze stek. En nu begon de spanning op te lopen. Mijn pennetje waggelde wat heen en weer, en opeens werd hij resoluut onder getrokken. Met een snelle beweging sloeg ik aan..... mis. Binnensmonds vloekte ik wat. Maar ja daar vang je uiteindelijk ook niets mee. Na het nog even zonder succes op deze plek geprobeerd te hebben, ben ik maar een stukje verder gaan kijken. Hier liggen een paar houten bruggetjes en is het water vrij ondiep, een stukje wat vorig jaar veel vis heeft opgeleverd aan het begin van het seizoen.

Stek nummer 3

Hier zag ik onder het bruggetje enige activiteit in de vorm van bellen en af en toe een golf van een kerende vis. Maar hoe ik ook mijn best deed om de vis te verleiden met een lekker hapje mais. Het wilde maar niet lukken. Toch genoot ik erg van de dingen om me heen: het uitzicht op het bos, het water, en de lammetjes die vrolijk in de weide rondliepen. Een echt voorjaarsgevoel kwam bij me opzetten. En ik besloot me niet gek te laten maken door de afwezigheid van vis. Want ook met vissen geldt: sometimes you win, sometimes you lose. Ik kon me wel verheugen op de aandacht van enkele jeugdige toeschouwers, die niet echt leken te begrijpen wat ik daar aan het doen was in het gras.

Jeugdige toeschouwers.

Na het opnieuw ongeveer een uurtje te hebben volgehouden op deze stek, en er geen enkele interesse in mijn aas leek te zijn. Vond ik het wel welletjes en besloot het nog even te proberen op de stek waar ik eerder een aanbeet niet had weten te verzilveren. Het moest toch lukken dacht ik. Maar daar dacht de vis vandaag anders over, en zo zat er helaas geen laat verjaardagskado in de vorm van een karper in. Het werd tijd om naar huis te gaan. Vandaag was de vis de winnaar. Maar daar zal ongetwijfeld snel verandering in komen. Volgende keer ga ik een ander stuk van dit water proberen. Daar heb ik vorig jaar ook veel succes geboekt en misschien dat de vis daar nu massaal bij elkaar ligt. Vandaag is in ieder geval wel weer bevestigd dat geen jaar hetzelfde is. Daar hebben ze bij een reclame nog ooit een mooie spreuk bij bedacht: In het verleden behaalde resultaten.....